Πριν - μαζι -μετα

 Την ζωή της την είχε χωρίσει σε κομμάτια , ζωή πριν τον Νίκο, μαζι με τον Νίκο,  μετα τον Νίκο , ενα μετα μονο απο την πλευρά του Νίκου γιατι η Έλενα δεν σταμάτησε να ζει στο μαζι του και αυτος ειναι σαν να μην έζησε ποτε...

Δεν ξερω πως γίνεται να ειναι κατι έντονα σημαντικο για καποιον, και για καποιον άλλον να μην του καίγεται καρφακι...πως γίνεται ας πούμε εσυ να δίνεις την ζωή σου για καποιον και αυτος να εχει αναγκη να ζει χωρις εσενα ,ισως αυτο να αναρωτιόταν και εκείνη, που το μονο που σου ελεγε οταν την ρωτουσες"γιατι δεν συνεχίζει την ζωή της"ηταν"πια ζωή"...

Γιατι δεν είχε ζωή χωρις τον Νίκο, ουτε ονειρα εκανε, ένιωθε μεσα της πως δεν θα ξανάρθει και άρχισε να τις φαίνεται ολο αυτο...στα δακρυσμένα ματια της, στο μουτζουρωμένο μακιγιάζ, στα αταίριαστα γιγάντια, πλέον ρουχα της, τιποτα δεν είχε νόημα αν δεν το έβλεπε ο Νίκος...

Ατέλειωτα βραδυα μαλωναμε για το ποιος την άφησε να πιει τοσο, και ενω ολη η παρέα γινόμασταν μπάχαλο αυτη γελούσε,ξεκαρδιζοταν..
"Κατι τέτοια βραδυα τον ακούω να μου λεει σαγαπω" 

μου ειπε ενα βραδυ που την κουβάλησα στον τέταρτο για να την βαλω για υπνο...

"Και εσυ τι του άπαντας" την ρώτησα με εκείνο το κάψιμο που νιώθεις στην ψυχή σου οταν πονάει κάποιος δικός σου...

"Εγω δεν του απαντάω, αν αυτος λεει σαγαπω δεν υπαρχει λέξη για αυτο που νιώθω εγω"...
Άρχισα να δακρύζω και να κανω αμηχανες κίνησης, την άφησα στο κρεβάτι και της έδωσα ενα μεγάλο ζεστό φιλι στο μέτωπο...

Έκατσα στον καναπέ με τον ζεστό καφε στα χερια, αν πραγματικά την αγαπούσα έπρεπε κατι να κανω,αλλα τι..; Το να φέρω τον Νίκο θα ηταν το ιδανικότερο όλων, αλλα τι νοημα εχει να φερεις καποιον που μετάνιωσε που εχει ερθει,καποιον που και παλι θα φυγει ... 

Ξενύχτια, ποτά, και καψούρα τα είχαμε δοκιμάσει και μας έφερναν στην ίδια, άθλια κατάσταση οπότε ηταν κατι αλλο που χρειαζόταν, και έπρεπε να δράσω...

Οταν ξύπνησε ήμουν εκει, μαζι με την βαλίτσα μου...

"Καλώς με δέχθηκες ,της είπα, και με κοίταξε με ενα βλέμμα φραγκοκοτας..."ναι ναι καλα καταλαβαις απο σημερα θα εχεις την πιο γλυκιά συγκάτοικο εβερ"

"Μα δεν θελω συγκάτοικο"μου απάντησε, 

"Δηλαδή θα με αφησεις στον δρόμο την ερμη, και εγω που πίστεψα σε εσενα και δανισα το σπιτι μου στον αδερφό μου για τς βρωμοδουλειές του, ένταξη Έλενα νόμιζα οτι είμασταν φίλες και οτι σε ενδιαφέρει να ειναι υγιείς η ερωτική ζωή στην οικογένεια μου ... Αλλα αν ειναι ετσι,θα φυγω....

"Ένταξη μείνει", ειπε ,και μου γέλασε, αν και ξεμεθυστη...

Δυο βδομάδες τωρα δεν ξερω αν το σπιτι μου εχει πλημμυρίσει και εχουν βράχει τα ρουχα που εχω τακτοποιήσει ανάποδα στο πάτωμα, ουτε αν εχω φάει βρυσιμο για τα κοινόχρηστα,ουτε καν αν μου χει χτυπήσει για ζάχαρη το μελαχρινο κούκλι απο τον πρώτο.... Ξερω μονο πως η Έλενα γελάει, μαγειρεύει, τρώει, κοιμάται και τα βραδυα οταν βλέπουμε ταινία μου λεει πως η αγκαλια μου ειναι πιο ζέστη απο του Νίκου και αληθεια ειναι,αφου εχει αγαπη,σιγουρα θα ειναι...

                                                                            σε ξεπερναμε Νικολακιιιιιιιιιιι ...