Μοναδικε μου

 

 

 

"Ερωτα μου"του ψυθιρισα

"Παλιος σου ερωτας"μου αποκριθηκε σαν να μην ήθελε ουτε και ο ίδιος να το ακούσει, και ας το ελεγε με τόση σιγουριά ...

"Παντοτινε θα έλεγα καλυτερα"

Με έσφιξε πιο δυνατά πανω του, πριν με αφησει για παντα, και αισθάνθηκα οτι ηθελα να σταματήσω το χρόνο, να μην υπαρχει κατι αλλο,να μην γυρνούσαμε πισω,να μεναμε για παντα σε ολο αυτο το ψεύτικο παραμύθι...

Πως μπορεις να θέτεις εναν ερωτα ως παλιό...? Πως μπορεις να τον υποχρεωνεις να βρίσκεται διπλα σε αυτο το ουσιαστικό που τοσο μισεί...?Οι ερωτες δεν παλιωνουν,μένουν αιώνιοι,καποιες φορές στην καρδιές και των δυο,καποιες μονο στου ενος,καποιες αλλες στις κοινές τους ανάμνησεις, αλλα μένουν εκει για να σου θυμίζουν  οτι υπήρξαν, οτι υπάρχουν, οτι θα υπάρχουν για παντα...

Γιατι τι ειναι ο έρωτας, για να λήξη ;

                                   Γάλα η κονσέρβα ;

Οι ερωτες αγαπη μου δεν μπαίνουν σε καλούπια,δεν υπάκουν σε εντολές,δεν προσαρμόζονται στις καταστάσεις.. Μα ζουν μεσα σου και τους κουβαλάς στην καθημερινότητα σου,στριφογυρνανε στο μυαλό σου,αγγίζουν θριψαλιαζοντας τις σκέψεις σου...Μα ειναι στιγμές που κουρασμένοι δεν μιλούν, σωπαίνουν, ξαποσταίνουν ...Και εσυ χαμογελάς, νομίζοντας πως ξεψυχισαν μέσα σου, μα μόλις εισαι ετοιμη να παρεις όρκο πως τιποτα δε σε συνδέει μαζι τους, αυτοι ουρλιαζουν, εξαγριώνονται, δυναμώνουν και σε τρομάζουν τοσο που αναγκαζεσαι με παθος να τους δεχτείς!

 

Δεν εχουν άλλη ληση, μην θυμώνεις, να τους σέβεσαι και να εκτιμάς την αναγκη τους για επιβίωση, αλλωστε ειναι κομμάτι σου, ειναι "εσυ"....ειναι οι δικοί σου ερωτες, η μαλλον ο δικός σου παντοτινος ερωτας!!!