Μετανιωνω

  

 Μετανιώνω, αληθεια μετανιώνω ...οχι για ολα αυτα που εκανα η που σου έδωσα αλλα για ολα εκείνα που δεν εκανα, και δεν έδωσα, ειτε απο φόβο ειτε απο το οτι πίστεψα έστω και για μια στιγμη οτι ολο αυτο θα κρατούσε για παντα ...

  Ξαπλωνω αγκαλιάζοντας το σώμα μου στο κρεβάτι μας και μετανιώνω για όλες εκείνες τις νύχτες που κοιμήθηκα και δεν έμεινα να σε κοιτάζω, ετσι για να χω αποθέματα τωρα που πραγματικά το χρειάζομαι... Μετανιώνω για το μουτρα που εκανα,αν ηταν χαμόγελα ισως ησουν ακομα εδω ....Μετανιώνω για τις φορές που πήγα να πω σαγαπω, και σε ρώτησα απλα αν εισαι κουρασμένος μα σαγαπω ηταν και κείνο....Μετανιώνω που σε βρηκα εκείνο το βραδυ που παίζαμε κρυφτό στις τρεις τα ξημερώματα, αν δεν σε εβρισκα ισως να σουν ακομα κρυμμένος στο σπιτι μας, και εγω να περπατούσα στις μύτες μην και με τρομαξεις, μην και κερδισεις... Κέρδισα σε κείνο το κρυφτό μα εμαθες να κρυβεσαι καλυτερα απο μενα και τωρα που σε ψάχνω δεν εισαι εδω...Δεν μπορω να σε βρω...Μετανιωνω που οταν έφευγες δεν σε κράτησα σφιχτά, δεν σε αγκαλιασα αρκετά δεν φώναξα μεινε,   μετανιωνω!!!

  Με ενα φλιτζάνι ζεστό τσάι στα χερια, βρέχω τα χείλη μου και σκευτομαι την ζεστασιά που μου χάριζαν τα δικα σου εκείνες τις νύχτες που μου ψυθιριζες τα νεα σου και εγω γελουσα... Μια ζεστασιά που αμέσως άγγιζε την ψυχή μου ...Θυμάμαι καθε σου λέξη,μα δε γελάω πια, βουρκώνω δακρύζω και μετα ξεσπω αθόρυβα σε λυγμούς,αθόρυβα μην και αλλάξω το σκηνικό μην και δεν αντέξεις τη φασαρία , μην και φυγεις απο μεσα μου καθώς παει καιρός που έφυγες απο την ζωή μου...

Σε κρατώ σφιχτά και αφιερώνω καθημερινά ωρες προσπαθώντας να μάζεψω όσες περισσότερες εικόνες απο σενα ...απο μας! Μα παίζουν σε επανάλειψη μονο εκείνες που με κανουν να ψυθιριζω μετανιώνω , και σε ακούω να γελας μες την τοση σιωπή και ύστερα να τρέχεις φωνάζοντας σε κέρδισα και εγω δακρυσμένη, κουρασμενη και μονη ουρλιαζω......σε έχασα..!