Συνενοχοι

 Τον ξερεις καλα,τον έμαθες πια ...

Δεν ηταν μονο το λιγοστό διαστημα που εισασταν μαζι,ηταν και ολα εκείνα τα βραδιά που καθοσουν απέναντι του και κοιτούσες την καθε του κίνηση...
Πως άνοιγε το καπνό του,πως έβγαζε τα φιλτρακια,πως κρατούσε το ενα αυτο που ξεχώριζε στα χείλη του,πως χαμηλώνε έπειτα τα ματια μέχρι να βάλει την σωστή ποσότητα καπνού και να στρίψει το τσιγάρο του...Επειτα εκεινη η λαμψη της σπιθας του αναπτηρα που σου εδινε την ευκαιρια να δεις αναμεσα στον καπνο,τα ματια του,αχ αυτα τα ματια του,ποσες φορες δεν εγινες οσο ομορφοτερη μπορουσες για εκεινα τα ματια!
Είχες μάθει καθε του κίνηση,καθε πονηρό του χαμόγελο,και καθε ερωτικο του βλεμμα...
Ενα παιχνιδι που παίζατε οι δυο σας,χωρις κανένας απο τους δυο να δεχτεί πως εχει συμπαίκτη .... Ενα παιχνίδι που ξέρατε καλα πως δεν θα σας βγάλει πουθενα, αλλα πόσες φορές ήξερες πως θα χάσεις και με πεισμα ξανάπροσπαθήσες...Τουλαχιστον το δικο σας παιχνίδι δεν είχε νικητές ουτε χαμένους ισοπαλία,καθε φορα το ίδιο αποτέλεσμα...
Ηταν γραφτό αυτού του έρωτα να μην εκδηλωθεί,να μην ανάψει η σπίθα του,να μην γίνει πράξη ετσι μάθατε να συμβιβάζεστε σε ανούσια βλέμματα,ηταν η αναγκη να μάθαιτε ο ένας για τον άλλον οσα περισσότερα μπορείτε στις λίγες εκείνες ωρες που ένας παράξενος δαίμονας σας έφερνε στα ίδια σημεία ...Να κρυψεις καθε σου επιθυμία ισως να το καταφέρεις,τα ματια σου ομως θα σε προδώσουν άλλη λάμψη έχουν οταν κοιτούν τα δικά του,άλλη ...πως γίνεται με ενα του βλέμμα να κανει ολο σου το κορμί να ανατριχιαζει,να σε ζαλίζει ,να σε υπνοτιζει....σε ακολουθεί τα βραδιά,τον νιώθεις,τον αισθάνεσαι,τον μυρίζεις και ας μην ειναι εκει τον κουβαλάς μαζι σου και ας κοιμάσαι σε ξένες αγκαλιές μονο μαζι του παντα ξυπνάς....

                                                                                            Για σενα ...