Τους φίλους του πρίγκιπα μου δεν τους διάλεξα εγω,θα μου πεις κακώς χρυσή μου,ιδανική σχέση ήθελες,δεν σε έκοψε να ρίξεις μια μάτια,να πεις μια γνώμη,να γλιτώσεις τα εγκεφαλικά αργότερα,να ζεις στην ησυχία σου,να ανάπνεεις σαν άνθρωπος βρε αδερφέ!!!Tελος πάντων,με βρίζετε μετα,δεν τους διάλεξα ξαναλέω,οπότε μετα απο κάποιο διάστημα που είμασταν τότε,με τον καλο μου μου λεει απο δώ ο τάδε,καθώς μεναμε στον ίδιο τοπο, είχα λιγο εικόνα απο τον ανεπρόκοπο,του χαμογέλασα ομως και του εκανα οτι χάρηκα,να με δεις εμένα να κανω οτι χαίρομαι μέχρι κ ο σκύλος μου ο Τεο με ρωτάει πως το κανώ...τεσπα για να μην τα πολυλογο τα καλα μου τα ξερεται,γιαυτο κ με κάνετε παρέα,μαθαίνω απο τον δικο μου το βιογραφικό του.Εκτός απο τα πτυχία του λεγαμενου που γέμιζαν ολη την πισω τραπεζαρία και τον διάδρομο του Χόλ μας ,που σκευτομουν να του πω να τα δανειστω για κανά διημερο να δώ και εγω την μάνα μου οπως επιθυμώ,που ειμαστε τέσσερις και δεν έχουμε ουτε τα μισά, ο τύπος λοιπον εκτός απο αυτα είχε και μια κοπέλα ναι πολυ καλα ακούσατε είχε κ μια κοπελα( και κοπελα μετα τα τόσα χρονια που περίμενε,δεν την λες)τεσπα η τυπισσα λοιπον σαν πίστη Πηνελοπη των περίμενε ολα αυτα τα χρονια που ο κύριος πηγαινοερχόταν για να μαζέψει την χαρτούρα που λέγαμε προιγουμενος!Γυρισε λοιπον ο λεγόμενος μια ωραια πρωια στα πάτρια εδάφη,θα τον λέμε Mickie ναι ναι καλα ακούσατε Mickie γιατι τι νομίζεται και αυτο το παλιοτομαρο τα ίδια δεν κανει που το χει το κορίτσι αστεφανοτο καμία χιλιάδες χρονια κ για βέρες ουτε συζητηση απο την άλλη θα μου πεις η Minnie παραμένει αναλλοιωτη και κούκλα,ετσι να κανει το δαχτυλάκι 1000 ποντικοι τέζα,με την δικιά μας τι κανουμε,που τα τριανταφευγα σιγά σιγά θα άρχισουν να φαίνονται στην φάτσα της.και εκείνη η λαχτάρα οταν τυχαινε καρότσι στο δρόμο μη τα συζητάς,αφού την γυρνούσαμε πλάτη μην το αρπαξει και αρχίσει να τρέχει και μας μαζεύουν !Θα μου πεις τι σε νοιάζει εσενα κοπελιά δεν την φοράς την βέρα και την μοστραρεις συνεχεια απο δώ και απο κει του τύπου " κοριτσια θέλει γυαλίσμα"γιατι στους 3 μήνες που την φοράω ξεθώριασε , ορσε να μην μου τα χρωστάω που τς γιαγιάς μου 50 χρονια γάμου παραμένει αναλλοιωτη και μένα θέλει γυαλίσμα , άρα γιατι το περνώ τοσο προσωπικά ολο αυτο,και δεν αφήνω τον κόσμο στην αδράνεια του...
Ισως γιατι μου δημιουργεί αλλεργία η φραση την αγαπάω αλλα δεν ειμαι έτοιμος για εκκλησιες ακομα,(μετα απο 20 χρονια,ειναι το ακομα)που άμα ηταν στο χέρι μου θα τον πυρπολούσα κ θα έβαζα ενα σούπερ μαύρο ταγερακι στην κηδεία,αγκαλιά με το στεφάνι μου που θα έγραφε " τωρα που σε παν αυτοί σαρεσει περισσότερο..;"
Γιατι φιλε μου η αγαπη δεν ειναι οπως την έχεις εσυ στο μυαλό σου και αν την αγαπάς πραγματικά τη χριστιανή θα καταλάβαινες πως σε δυο χρονια για να πιάσει παιδί θα πρεπει να τάξει οτι εχει κ δεν εχει στον Άγιο Στυλιανο ( μεγάλη η χάρη του )και οτι εσυ μπορει να σκέφτεσαι οτι έχεις ακομα χρονια,αλλα οταν αγαπάς τον αλλο ολα αυτα τα χρονια ζωής θελεις να ειναι μαζι του,και αν παλι δεν- τότε το καταλαβαίνω πες ξεκάθαρα δεν γουστάρω γάμους παιδια και πανηγυρια να ψαχτεί κ αυτη η δόλια να δει τι θα κανει και οχι να περιμένει και να απορεί πως τα κατάφερε ακομα και η Μαρία η άσχημη και τον τυλιξε το Κ.Μαντα και αυτη μπα...Γιατι οταν αγαπάς τον άλλον δεν μπορεις να φανταστείς λεπτο πως θέλει κάτι τοσο,μπορεις να του το προσφέρεις,αλλα δεν εισαι ακόμη έτοιμος, γιατι οταν αγαπάς τον άλλον εισαι ετοιμος ακομα και να πηδηξεις στο κενό και δεν σε φοβίζει λεπτο το ρύζι που θα σου χαλάσει την χοριστρα,αλλωστε ξερεις οτι η τυπισσα θα σε αγαπά εξίσου και οταν δε θα μείνουν μαλλιά,για χοριστρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου