Ως ποτε...

 Οχι και στα καλυτερα σου,σαν να σε πνίγουν και να πνιγεσαι...

πόσος καιρός πέρασε Θεέ μου...?
ποσά χρονια και ακομα να ξεχάσεις να προσπερασεις ...
Η ζωή σου συνεχίζει και το μυαλό , το μυαλό κολλημένο στο παρελθόν,μα περπατάς αληθεια περπατάς και ενω περιμενεις να τα αφησεις ολα πισω,αυτα τρέχουν και βήματιζουν πλάι σου αλλες φορές σε προσπερνάνε και μόλις λες οτι τα ξεφορτωθηκες σε περιμένουν στην γωνία να σε τρομοκρατησουν...

Καθε μερα προσπαθεις να ξεχάσεις, καθε μερα ορκίζεσαι να μην θυμιθεις, και κατι σε αναγκάζει να μη φυγεις μα πως να μείνεις μονη σου σε κατι, αφου απο καιρο εισαι μονη, ολομοναχή....
Εχεις ξεχάσει ποτε έφυγε,αυτο το κατάφερες...το μοναδικό που μπόρεσες να σβήσεις ηταν αυτο...έσβησες πως έφυγε, ξεχάσες τους λόγους που σε άφησε, δέχθηκες να συνεχίζεις μαζι του...χωρις εκείνον...!

Και τωρα, τι γίνεται τωρα;ως ποτε;;;Γιατι σε εσάς; Γιατι σε εσενα;
Γιατι εγω χωρις εσενα;