Για πιο απο ολα μου ζητάς συγγνωμη...
Που με πληγωσες, που με ξόδεψες, που με εξαντλήσες, που δεν μου εξηγησες, που δεν μαγαπησες,που προσποιηθηκες πως μαγαπας, που γελουσες οταν πονούσα, που πονούσα οταν γελουσα, που ήξερες οτι κρατάς την καρδιά μου και την αφησες να σπάσει....Γιατι,για πιο απο ολα ..?
Μου λες να μπω στην θέση σου, μου ζητάς να σε καταλάβω, να σε συγχώρησω...
Εσυ προσπαθήσες να μπεις στη δική μου, αλλα τι λεω, και να προσπαθήσεις δεν εισαι στην θέση μου, δεν μπορεις να μιλήσεις εσυ, για την δική μου θέση ...
Να ξεχάσω, να σε συγχώρεσω, να μπορέσεις να γυρίσεις, να ειμαστε οπως ήμασταν...
Γυρνά, μπορεις οπότε θελεις να γυρίσεις, και αγκαλιά θα σου κανω, και θα σου χαμογελάω, και τιποτα δεν θα σαφησω να καταλάβεις, αλλα μην μου ζητάς μεσα μου να ξεχάσω, μην με διατάζεις να σε συγχώρεσω γιατι σου ορκίζομαι πιο πολυ απο τον καθέναν θελω εγω να ξεχάσω, θελω εγω να σε συγχώρησω και δεν μπορω, δεν ειναι οτι δεν θελω, ειναι οτι δεν μπορω ...
Με βασανίζει το να θυμάμαι, με πληγώνουν οι εικόνες, με εξοντώνουν τα ονειρα μας, αλλα αυτο που με νεκρώνει ειναι η απάθεια που είχες τοτε,ολα εκείνα τα βραδιά που ηξερες πως ουρλιαζω κλαιγοντας, πως δεν εχω δύναμη να φαω, να ειμαι καλα και δεν πήρες ουτε ενα τηλεφωνο δεν αναρωτηθηκες τι κανει το κοριτσακι σου...?
Εσυ που έλεγες πως οποίος με πειράξει θα τον σκοτώσεις ,με σκοτωνες....δεν μπορούμε να ήμαστε οπως ήμασταν, γιατι δεν ειμαι αυτη που ήμουν...αλλα μπορω να σε αγγαλιαζω, μπορω να σε φίλαω, και να σου χαμογελάω, μου έμαθες να προσποιούμε....
Μπορω να κορόιδεψω εσενα, και πονάω που το λεω αλλα εχω αναγκη να κορόιδεψω κ εμένα...
..............................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου